روزه نگرفتن در چه صورتی واجب است؟

به گزارش 24 آنلاین، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد رضایی در ادامه پاسخ به سوالات پر تکرار و شرعی هم‌وطنان  به تشریح نظر فقهی مقام معظم رهبری درباره «ضرر روزه» پرداخت.

مدیر دفتر استفتائات و مطالعات فقهی مقام معظم رهبری گفت: سوال میشود که اگر روزه بگیریم ولی ضرر داشته باشه، حکمش چیست؟ می‌تونیم این روزه را بگیریم؟ جایزه هست یا جایز نیست؟ صحیحه است یا صحیح نیست؟

وی ادامه داد: جواب برخی فقها از جمله مقام معظم رهبری این است که روزه ضرری، باطل است و روزه ضروری را هم به دو بخش ضرر حرام و ضرر غیر حرام تقسیم می‌کنند یعنی اگر خدای نخواسته کسی روزه بگیره که در اثر این روزه یک عضوی از اعضای بدنش از کار بیفتد یا برایش از این ناحیه خطری به وجود آید، خب گرفتن آن علاوه بر اینکه جایز نیست بلکه حرام هم هست اما اگر این روزه این اثر را نداشته باشد اما ضرر قابل توجهی داشته باشه، باز هم باطل است.

حجت‌الاسلام رضایی ادامه داد: البته در پاره موارد روزه برای روزه‌گیرنده اندکی ضرر دارد مثلا روزه باعث کم شدن نور چشم یا ضعف بینایی شود اما در پایان روزه این عارضه رفع می‌شود و مشکلی برای فرد به وجود نمی‌آید یا مثلا در اثر روزه مزاج فرد به هم می‌خورد یا دردی بر انسان حادث می‌شود. پاسخ این است که بالاخره روزه مصادف است با نخوردن و امساک کردن پس طبیعتا تا حدی تنظیم مکانیزم بدن روزه گیرنده  تغییر می‌کند و فرد نمی‌تواند به این دلایل روزه بر من واجب نیست.

مدیر دفتر استفتائات و مطالعات فقهی مقام معظم رهبری در پاسخ به اصرار متدینان سالخورده برای گرفتن روزه گفت: اگر روزه برای فرد ضرر داشته باشه مخصوصا برای افراد مسن یا افراد بسیار متدینی که چون یک عمر روزه گرفته‌اند و حالا هم که به کهولت سن رسیده‌اند و از نظر اعتقادی و روانی نمی‌پذیرند که نباید روزه بگیرند و تاکید دارند که مثلا «دلم نمیاد روزه‌ام را بخورم» باید این مسئله توجه داشته باشند که باید مطیع امر الهی باشند.

وی بار دیگر تاکید کرد: اگر روز برای روزه گیرنده ضرر داشته باشه حالا چه از نوع حرام یا غیر حرامش، این روزه «ضرری» و باطل است. ملاک تشخیص این روزه هم ترس از ضرر رسیدن به روزه گیرنده است یعنی فردی بترسد و نوعی اضطراب پیدا کند که اگر روزه بگیرد مثلا کلیه یا چشم یا سایر اعضا و جوارحش  دچار مشکل می‌شوند، نباید روزه بگیرد بنابراین همین که فرد از این مسئله ترس داشته باشه و تشخیص آن هم با خودش است، روزه به او واجب نیست و اگر برایش ضرر هم داشته باشه آن روزه باطل است.