«آرش» سکوت نمی‌کند
این باردیگر پای وزرا درمیان نیست؛ دیروز سران عربستان وکویت یعنی مشعل الاحمد الجابر الصباح، امیر کویت و سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان دربیانیه مشترکی که در پایان سفرامیر کویت به عربستان صادر شد، رسما و با صدایی که بلندتر از این نمی شود، اعلام کردند میدان گازی آرش یا به قول آنها «الدوره» به صورت کامل به عربستان وکویت تعلق داشته و مالکیت منابع طبیعی آن هم به این دو کشور مربوط است.
درعرف بین الملل، وقتی ادعایی چنین واضح و رسمی از سوی ارشدترین مقامات کشور یا کشورهایی علیه منابع یا تمامیت ارضی کشوری اعلام و بارها " تکرار" می شود، باید با همان لحن و شدت پاسخ داده شود و برگزیدن هر لحنی جز این، پاسخ محسوب نمی شود؛ انتظاربه حق افکار عمومی درماجرای "آرش" پاسخ دادن متناسب وصریح است.
حال سوال این است که وزارتخانه های نفت و امورخارجه که خود رابه زیور "دیپلماسی عزتمندانه" و "دیپلماسی تحول گرایانه انرژی" آراسته می دانند؛ با وجود گستاخی های متعدد این دو کشور، باز هم قرار است دربرابر ادعای مالکیت برمنابع نفتی وگازی ایران سکوت کرده، از ارایه پاسخ درخور و متناسب طفره بروند وبه بهانه های متعدد منتقدان را به خاموشی فرابخوانند؟
آقایان حتما توجه دارند که مماشات با مدعیان آرش درسال های اخیر نه تنها جواب نداده که آنها را جری تر کرده و سطح مدعیان را هم به سقف رسانیده است.
سعدی بزرگ هم دراین باب نصیحت می کند که:
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل