چالشهای تاکتیکی قلعهنویی برای فتح جام ملتها پس از ۴۸ سال چیست؟
تیم ملی فوتبال ایران در حالی بازی نیمهنهایی با قطر و احتمالا فینال سرنوشتساز با کره یا اردن را پیش رو دارد، که امیر قلعهنویی برای این مصافهای سرنوشتساز با چالشهای تاکتیکی روبرو خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری 24، پیروزی بزرگ ایران مقابل ژاپن در یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا یکی از بهترین نمایشهای ایران در چند سال اخیر بود و در واقع فوتبال ایران با این برد دوباره جان گرفت اما این پیروزی در حالی به دست آمد که امیر قلعهنویی تغییرات تاکتیکی اجباری داشت که اتفاقا این تغییرات جواب داد.
بازی با دو هافبک دفاعی؟
ایران در بازی با ژاپن به دلیل محروم بودن طارمی و البته قدرت ژاپن، با تک مهاجم و دو هافبک دفاعی بازی کرد. هر چند اشتباه فردی کنعانیزادگان باعث گل خوردن مقابل ژاپن شد اما حضور امید ابراهیمی و سعید عزتاللهی در جلوی خط دفاعی باعث شد که خط هافبک ژاپن عملا از کار بیفتد و ایران میانه میدان را کاملا در دست بگیرد. این در حالی بود که در بازیهای قبلی، ایران در کارهای دفاعی حتی جلوی هنگ کنگ هم متزلزل ظاهر شد و تنها یک هافبک دفاعی و دو مهاجم نوک در ترکیب داشت.
حال باید دید امیر قلعهنویی برای بازی با قطر و فینال احتمالی چه تدبیری را به کار میگیرد و دست به ترکیب برنده میزند یا خیر؟ هرچند استفاده از این سیستم تاکتیکی یک چالش بزرگ ایجاد میکند و آن هم استفاده از دو مهاجم نوک است.
طارمی، آزمون یا هر دو؟
اگر ایران به سیستم قبلی برگردد و با دو مهاجم نوک بازی کند، مهدی طارمی و سردار آزمون در نوک حمله قرار میگیرند اما اگر سرمربی تیم ملی قصد استفاده از دو هافبک دفاعی داشته باشد، در نوک حمله با یک چالش بزرگ مواجه میشود که سردار را به کار گیرد یا طارمی را. شاید جلوی قطر بازی با دو مهاجم نوک منطقی به نظر برسد اما در صورت پیروزی و صعود به فینال، برای بازی نهایی که احتمالا کره خواهد بود، شاید قلعهنویی باز هم سیستم دو هافبک دفاعی مرکزی را در دستور کار قرار گیرد چرا که خط هافبک کره تاکنون همه رقبا را مستاصل کرده و مهارش کار سادهای نیست.
قایدی یا محبی؟
شاید حضور مهدی قایدی در ترکیب فیکس ایران در شروع جام ملتها کمی تعجب آور بوده چرا که قبل از جام ملتها در هیچ بازی در ترکیب ثابت ایران قرار نداشت اما قایدی مقابل فلسطین و هنگکنگ نشان داد که میتواند گره بازی را به خوبی باز کند و به اصطلاح کار را برای تیم ملی درآورد اما در بازی با ژاپن با توجه به اینکه قلعهنویی به مهرههای قدرتی برای کارهای تدافعی و خنثی کردن ساموراییها احتیاج داشت، محمد محبی جانشین قایدی شد که اتفاقا گل سرنوشتسازی را به ثمر رساند. حال باید دید برای مصاف با قطر همچنان محبی فیکس بازی خواهد کرد یا قایدی که به واسطه حضور در لیگ امارات، به خوبی با شیوه بازی تیمهای عربی آشناست، به ترکیب اصلی بازمیگردد.
جهانبخش یا قلیزاده؟
قلعهنویی برای پست وینگر سمت راست بیشتر به علیرضا جهانبخش بازی داده تا علی قلیزاده. جهانبخش در فاکتورهایی مثل دوندگی و کارهای دفاعی توانایی بالایی دارد اما قلیزاده در فاکتورهای هجومی و حمل توپ مهره قابل توجهی است. باید دید سرمربی تیم ملی جلوی قطر به کدام از این دو بازی میدهد؟ شاید بازی را با جهانبخش شروع کند اما اگر کار گره بخورد، قلیزاده را به میدان بفرستد.
با این تفاصیل باید دید تیم ملی فوتبال ایران ساعت ۱۸:۳۰ روز چهارشنبه با چه تاکتیکی در نیمه نهایی به مصاف قطر میزبان میرود؟
آیا قلعهنویی میتواند از سال ۱۹۷۶ و پس از ۴۸ سال بار دیگر ایران را به فینال جام ملتهای آسیا برساند؟