به عنوان یک مهاجم، کارم گلزنی است!

به گزارش پایگاه خبری 24، ۵۰ گل ملی تنها در ۷۶ بازی. این آمار فوق‌العاده‌ای است که سردار آزمون از خود به جا گذاشته؛ مهاجمی که به تازگی وارد ۲۹ سالگی شده و البته یازدهمین سال حضورش در تیم ملی است. سردار بعد از باز کردن دروازه  فلسطین عنوان دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی را به دست آورد. عنوانی مهم که البته سردار خیلی دوست ندارد به آن پرداخته شود. بخشی از گفت‌وگوی او با ایران ورزشی را در ادامه می‌خوانید:

خودتان که می‌دانید، من اصلاً دنبال رکورد و رکوردشکنی نیستم. واقعیتش دوست ندارم خیلی ذهنم را به این مسائل معطوف کنم. معتقدم بازیکنانی که با چنین ذهنیتی وارد زمین می‌شوند کمتر می‌توانند در کار تیمی شرکت کنند. حتماً دیده‌اید که من گاهی اوقات، چه در رده باشگاهی و چه ملی در موقعیت‌های خوب هم پاس می‌دهم. این یعنی یک کار گروهی که به گل ختم شود و نام گلزن هم مهم نباشد.

واقعیتش را بخواهید خودم هم خوشحالم که چنین شرایطی را تجربه می‌کنم اما یک دقیقه هم نشده که قبل از بازی‌ها به این فکر کنم. به اینکه وارد زمین شوم و رکورد بزنم. با این حال اگر بخواهم پاسخ خوبی به سؤال شما بدهم، می‌گویم که واقعاً گلزنی شغل سختی محسوب می‌شود اما کار یک مهاجم همین است. مگر می‌شود مهاجم باشی و گل نزنی؟ برای این ۵۰ گل زحمات فراوانی کشیده‌ایم، هم من و هم بازیکنانی که کنارم حضور داشتند. به این آمار افتخار می‌کنم اما باور کنید دوست ندارم خیلی در موردش صحبت و آن را در بوق و کرنا کنم.

گل به قطر در جام ملت‌های آسیای ۲۰۱۵ جزو گل‌های خوب من است. همچنین گلی که در تهران وارد دروازه کره‌جنوبی کردم که اولین گل ملی‌ام بود. گل به ازبکستان که منجر به صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ شد را هم فراموش نمی‌کنم.

بازی سختی پیش رو داشتیم. شاید این صحبت کلیشه‌ای باشد اما همه می‌دانند که اولین بازی در تورنمنت‌هایی اینچنین چقدر دشوار است. ما رقیب ساده‌ای مقابل خودمان نداشتیم. فلسطین در ۳ بازی اخیر خود قبل از تقابل با ایران، دو باخت خفیف یک بر صفر مقابل استرالیا و ازبکستان کسب کرده و برابر عربستان هم به تساوی بدون گل رسیده بود. بنابراین هم تیم گردن‌کلفتی بود و هم خط دفاعش با برنامه کار می‌کرد. ما اما از همان ابتدا هجومی بازی کردیم و توانستیم شیرازه خط دفاع آنها را به هم بریزیم. آنها را وادار به اشتباه کردیم، چهار گل زدیم و بازی را بردیم.

در فوتبال می‌گویند هر کسی درباره یک تورنمنت پیش‌بینی می‌کند، قطعاً چیزی درباره فلسفه این ورزش و اتفاقات عجیب و غریبی که رخ می‌دهد نمی‌داند. ما در تیم ملی ایران بازی به بازی پیش می‌رویم. الان فقط به هنگ‌کنگ فکر می‌کنیم و بعد از آن امارات.  با انرژی کامل و اتحادی خوب به مصاف رقبا می‌رویم و امیدوارم در نهایت بتوانیم عنوانی مهم را به دست بیاوریم.