سرمربی تیم ملی وزنهبرداری: خرابه وزنهبرداری را به من دادند/ احتمالا از تیم ملی بروم
سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران پس از پایان کار دو ملی پوش کشورمان در المپیک بدون کسب مدال گفت: یک ویرانه و خرابه را تحویل گرفتم و احتمالا دیگر در تیم ملی نخواهم بود.
به گزارش 24 آنلاین، از پاریس، نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی وزنهبرداری کشورمان پس از پایان رقابتهای دسته سنگینوزن و چهارمی علی داوودی اظهار داشت: داوودی تلاش خود را انجام داد و رقابت خوبی بود. حرکت دوم دو ضرب علی داوودی میتوانست مثل حرکت آخر میرمصطفی جوادی منجر به کسب مدال شود. خیلی فاصله افتاده بود و شرایط رقابت خیلی حساس بود و نتوانست این وزنه را بزند و چهارم شد.
وی در خصوص صحبتهای علی داوودی مبنی خالی شدن بدنش گفت: شرایطی هست که در تمرینات و مسابقات پیش میآید و این طبیعی است. مسابقه شرایطی را دارد که باید طبق برنامهای گرم شد و به یک رکوردهای برسید. این موضوع چیز طبیعی است و بیشتر از خالی کردن منظورش حرکت سوم بوده است؛ چون فاصله بین حرکت دوم و سوم او بسیار کم بود و بیشتر نفسش برنگشت و این احساس به او دست داد.
سرمربی تیم ملی وزنهبرداری کشورمان در مورد ادامه فعالیتش با تیم ملی پس از رقابتهای المپیک گفت: صحبتهایی شده است و هنوز تصمیم خاصی نگرفتیم. از زمانی که این تیم را تحویل گرفتم تا امروز حدود یک سال شده است. روز گذشته به رئیس و نایب رئیس فدراسیون وزنهبرداری گفتم تیمی که به من تحویل داده شد اصلاً تیم نبود و یک ویرانه و خرابه بود. خیلی تلاش کردیم و در این مدت بچهها خیلی به لحاظ رکوردی تغییر کردند و تیم خوبی برای مسابقات جهانی آماده شده است و به احتمال زیاد در خدمت تیم نباشم.
نصیرشلال در خصوص عملکرد میرمصطفی جوادی عنوان کرد: مصطفی خیلی خوب بود و در حرکت یک ضرب وقتی آرنج مصری درآمد بین حرکت او فاصله افتاد. توان بچههای ما در این حد هم نیست و یک مقدار بیشتر از توانش به خود فشار آوردند. ۲۵۰ کیلوگرم علی و ۲۱۷ مصطفی وزنههایی بودند که بیشتر از توانشان بود. بچهها بیشتر از توانش تلاش کردند و حدود ۲۰، ۳۰ کیلوگرم در این یک سال افزایش رکورد داشتند، اما متاسفانه خیلی با وزنهبرداری دنیا فاصله داریم. سالها در ایران کار نشده است و فکر میکنم حالا حالاها کار داریم. کار ما مشخص است از روزی که تحویل گرفتیم با چه کیلوهایی بوده است و با چه کیلوهایی تحویل خواهیم داد. وزنهبرداری ایران نیاز به بیشتر دیده شدن و بیشتر حمایت شدن دارد تا عقب ماندگی سالهای زیاد را جبران کند.