علیرضا برازنده: بهروز شعیبی می‌خواست فیلمی سرگرم کننده بسازد
علیرضا برازنده معتقد است «آغوش باز» به لحاظ فضای نوری کاملا متفاوت است. یعنی پر از رنگ و پر از انرژی بصری است. رنگ های زیادی می بینیم. بهروز دوست داشت فیلمی اجتماعی و سرگرم کننده بسازد که مخاطب امروز را با خود همراه کند.
به گزارش پایگاه خبری 24، سالهاست نام او را در دست‌کم یک نشست خبری جشنواره می‌شنویم و سالهاست یا جایزه دریافت می‌کند یا نامزد بهترین فیلمبرداری می‌شود، اما همیشه عوامل پشت صحنه کنار گذاشته می‌شوند، عواملی که اتفاقا اگر اثری فاخر است، ماحصل تلاش آن‌هاست، تلاش کسانی مانند علیرضا برازنده که امسال هم در جشنواره دو اثر دارد، یکی آغوش باز» و دیگری «نبودنت»، به بهانه اکران فیلم سینمایی «آغوش‌باز» ساخته بهروز شعیبی، به گفت‌وگو با این هنرمند پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
«آغوش باز» تجربه دیگری از همکاری شما و بهروز شعیبی است که قطعا تفاوت های زیادی برای هر دوی شما دارد.این فیلم برای شما چه حال و هوایی داشت؟
تمام کسانی که با بهروز شعیبی کار کردند، می دانند او همیشه وسواس و دقت بی اندازه ای درکارش دارد. بهروز شعیبی مدل خاص خودش را در کارگردانی دارد و تمام وسواس هایی که در ساخت فیلم رعایت می‌کند به خروجی بهتر اثر کمک می کند. تا به امروز تجربه های زیادی با هم داشتیم. بنا بر همین تجربه متوجه می شوم دغدغه‌هایش نسبت به فیلم و اتفاقات جاری در آن چیست. نکته ای که در «آغوش باز» برایم جالب بود، فضای متفاوتی است که بهروز شعیبی در کارنامه کاری اش تجربه کرده است. در این فیلم هم باز با همان دقت و وسواس روایت متفاوتی از یک قصه اجتماعی دارد. در این فیلم نوع سلیقه وپرداخت اش خیلی تغییر نمی کند و اگر تغییراتی هم هست بسیار قدم به قدم و فکر شده است. در این فیلم شکل روایت قصه متفاوت‌تر از آثار پیشین اش است. فکر می کنم به لحاظ پرداخت قصه هم اگر قدمی برداشته است، مدیریت شده بوده، به یک باره قواعد را به هم نزده است. اصولا بهروز شعیبی روحیه مشارکت بالایی دارد. همیشه شنونده نظرات است و تعامل خوبی با همکارانش برقرار می کند ودر بسیاری از موارد دست من به عنوان مدیر فیلمبرداری را باز می گذارد. این تعامل همیشه برایم لذت بخش بوده است.
سالهاست که با بهروز شعیبی رفاقت دارم. غیر از همکاری که در آثارش به عنوان مدیر فیلمبرداری دارم. از سال هایی که او مقابل دوربین بازی می کرد رفاقت مان اغاز شد و این رفاقت و همکاری همیشه برایم لذت بخش بوده است.
در«آغوش باز» شکل نورپردازی و فیلمبرداری هم نسبت به کارهای پیشن شما متفاوت تر است.چطور به این فرم رسیدید؟
«آغوش باز» به لحاظ فضای نوری کاملا متفاوت است. یعنی پر از رنگ و پر از انرژی بصری است. رنگ های زیادی می بینیم. بهروز دوست داشت فیلمی اجتماعی و سرگرم کننده بسازد که مخاطب امروز را با خود همراه کند.«اغوش باز» فیلم خوش ساخت و سرگرم کننده ای است که فضای بصری متفاوتی به لحاظ رنگ و نوردارد. برای من هم تجربه جدید و جذابی بود.به لحاظ میزانسن و حرکت دوربین تجربه‌هایی پیش از این داشتم، اما به لحاظ نورپردازی و رنگ در کارهای من تجربه ویژه‌ای است.
امسال در جشنواره فیلم هایی از شما هست که فضاهای متفاوتی به لحاظ فیلمبرداری دارند و فکر می کنم مقایسه جالبی است.
بله فضای فیلم هایی که امسال در جشنواره دارم کاملا با هم متفاوت است. در «آغوش باز» شخصیت ها وارد فضاها و رنگ هایی می شوند که جلوه بصری جالبی دارد و هر رنگ در فیلم یک ویژگی است. بهروز شعیبی سعی کرد با این فیلم حسی را به مخاطب انتقال بدهد و امیدوارم برای مخاطب هم جذاب باشد.