چرا مثل گذشته به برنامه‌های کودک توجهی نمی‎‌شود؟

به گزارش پایگاه خبری 24، محمد مسلمی را به نام عمو فیتیله‌ای می‌شناسند؛ هنرمندی که این روزها خیلی کمتر از گذشته روی آنتن دیده می‌شود. البته او این روزها با مجموعه «یکی بود یکی نبود» یک کار نمایشی برای استعدادیابی بازیگری به آنتن شبکه آموزش آمده است. اما از آن کارهای قدیمی جمعی عمو فیتیله‌ای‌ها که به صورت زنده پخش می‌شد یا سریال «دوقلوها» که یک بار دیگر عمو فیتیله‌ای‌ها را دور هم جمع کرده بود خبری نیست. 

وقتی با او صحبت می‌کنیم گلایه‌هایی دارد مثل توجه به برندهای حوزه کودک یا این جمله که می‌گوید «من دلم می‌سوزد، واقعاً برنامه‌های کودک، مهجور واقع شده و به نقطه صفری رسیدیم که کار درخوری برای عرضه به کودکان نداریم.» 

یا در عبارت دیگری با کنایه به اینکه از محتواهای بی‌کاربرد گوشی تلفن‌ همراه انتقاد می‌کنیم یا برنامه‌های ماهواره‌ای اما کاری در عمل انجام نمی‌دهیم این مخاطب را برای خودمان نگه داریم. در حالی که به مناطق محروم و دورافتاده این سرزمین رفته‌ایم که تنها وسیله و ابزار ارتباطی‌شان، همین تلویزیون است. ما انگیزه ساخت برنامه‌مان به‌خاطر همین مردمان سرزمین‌مان است که دوست دارند برنامه‌ خوب ببینند اما انگار برای مدیران ما مهم نیست.

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

محمد مسلمی در خصوص مجموعه «یکی بود یکی نبود» به خبرنگار تسنیم گفت: قصه‌ها را در این مجموعه نمایشی روایت می‌کنیم؛ من قصه‌گو هستم و بچه‌ها بازی می‌کنند. به دنبال آموزش بازیگری نیستم یک بخش‌هایی که خلاقیت و بیان است بچه‌ها بازی می‌کنند. البته حرف از آموزش بازیگری و ورود اصولی به دنیای بازیگری است که سر جای خود اتفاق می‌افتد. 

او با انتقاد از راه نیفتادن پروژه «دوقلوها» و جدّی نگرفتن فضای رقابتی که بیشتر در دست فضای مجازی است تا تلویزیون ما که روزی بیشترین محتوا را او به عنوان خوراک به کودک ایران زمین می‌داد، تأکید کرد: الان دیگر تلویزیون در ارتباط با کودک و برنامه‌های کودک آن کارهای پرجاذبه گذشته را انجام نمی‌دهد. دو سالی است حتی دکور سریال «دوقلوها» را نصب کرده‌ایم اما کار شروع نشد. چرا که همواره حواله ما را به این اسپانسر و آن اسپانسر می‌دادند. در صورتی‌که کار کودک را باید تلویزیون خودش مورد حمایت قرار دهد. 

مسلمی خاطرنشان کرد: من دغدغه دارم که تلویزیون ما آن‌قدر بایستی برنامه‌های خوب کودکانه نشان دهد که بچه‌ها به سراغ خوراک‌هایی که از گوشی تلفن همراه و ماهواره بیرون می‌آیند نروند. خوراک‌های آلوده‌ای که آسیب‌های جدّی برای بچه‌ها دارد به لحاظ روحی و روانی آنها را درگیر می‌کند. فضای مجازی مملوء از دروغ است و بلوغ زودرس ایجاد می‌کند. 

وی افزود: در نوجوان‌هایمان طبق آماری که آمده خودکشی زیاد شده؛ این به خاطر ان است که باید محتوای آگاهی دهنده و درست چه در تئاتر، تلویزیون و چه حتی در دروس آموزشی ما قرار می‌گرفت این نوجوان را در فضای تربیتی درستی قرار می‌داد. اگر به سال‌های گذشته برگردیم می‌بینیم تولیدات نمایشی و عروسکی و فیلم‌هایی که برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته می‌شد آن‌موقع بیشتر بود و الان به گونه‌ای می‌توان گفت این آمارها به صفر رسیده است. 

مسلمی تأکید کرد: من اعتقاد دارم در فضای برندسازی حتماً باید جوانان و سرمایه‌های جدید بیایند و کارهای نوآورانه و خلاقانه به نمایش درآیند. اما نمی‌توانیم دیگرانی که زمانی در تلویزیون کار کرده‌اند و امتحان پس داده‌اند را حذف کنیم این حذف مطلق اشتباه است. ما نباید بگذاریم از فضای رسانه‌ای جدید و نوین عقب بمانیم. چرا که هر روز با پیشرفت تکنولوژی محتوای جدید می‌آید و ما عقب می‌مانیم. در مقابل کارهایی همچون «محله برو بیا» و «فیتیله» چه چیزهایی را آوردیم که یک قدم جلوتر رفتند. به عبارتی زمانی «فیتیله» 90 درصد بیننده داشت و یا کارهای خانم برومند و ایرج طهماسب هم توجه بینندگان مختلفی را به خودش جلب می‌کرد آیا توانستیم برندهای جدیدی بیاوریم و این بیننده را حفظ کنیم؟

او با اشاره به اینکه بارها دیده‌ام مدیران گفته‌اند در رسانه ملی به روی هنرمندان باز است، افزود: من بارها مصاحبه‌هایی را از مدیران تلویزیون دیده‌ام که گفته‌اند در رسانه ملی به روی هنرمندان باز است؛ اما ما دو سال است در «ایران مال» دکور زده‌ایم تا فصل جدید «دوقلوها» را آغاز کنیم اما گفته‌اند مشکل اسپانسر و حامی مالی است. چند برنامه و طرح به شبکه نسیم داده‌ام اما گفته‌اند پول نداریم. یا از شبکه دو که زمانی بیشترین برنامه‌ها را می‌ساختیم ما را دعوت کرد؛ به نظرمن فاصله حرف تا عمل بسیار است. 

مسلمی با اشاره به اینکه من نگرانِ بچه‌های این سرزمینم، گفت: من امروز می‌بینم بچه‌ها چه ترانه‌هایی را حفظ می‌کنند. چه آسیب‌هایی از سویِ فضای‌مجازی آنها را تهدید می‌کند و همچنین اعتیادی که به سمت مدارس رفته و حتی موارد دیگر؛ اگر سلیقه‌ای عمل نشود و با ساخت آثار نمایشی مناسب برای حوزه کودک و نوجوان می‌توانیم جلوی خیلی از آسیب‌ها را بگیریم؛ به عبارتی پیشگیری کنیم.