در بحث کشف حجاب باید «میدان نبرد» را درست تشخیص داد!
یکپژوهشگر فرهنگی میگوید نباید فریب بزرگنمایی ها و حاشیه سازیهای دشمن از کشف حجاب های خیابانی را خورد. بلکه باید «میدانِ اصلیِ نبرد» را درست تشخیص داد.
به گزارش 24 آنلاین، شبیر فیروزیان پژوهشگر و سرپرست معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به موضوع حجاب گفت: تامّل در آیات قرآن کریم نشان دهنده این نکته راهبردی و مهم است که در نوع مواجهه با هر فتنه و ناهنجاری سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مانند مساله «کشف حجاب»، «اصل اساسی» و «اولویّت»، باید برخورد شدید و قهرآمیز با «ریشه ها»، «علّت ها»، «سامری ها» و «منافقانی» که عامل و نفوذیِ دشمن هستند و «شبکه های مولد ناهنجاریهای اجتماعی» و «عاملان اصلیِ» ایجاد آن فتنهها و ناهنجاریها باشد، نه برخورد با معلولها و قربانیهای کف خیابانی.
وی ادامه داد: «گوساله های سامری» و «مسجد ضرارها» یی که پایگاه ایجاد ناامنیهای عقیدتی، فرهنگی و سیاسی هستند باید با مدیریتی دقیق و هوشمند، سوزانده شوند یا تخریب شوند.
اینپژوهشگر در ادامه با اشاره به توصیهای از حضرت امیرالمؤمنین گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) در توصیهای به محمد بن حنفیه که پرچم سپاه در جنگ جمل را به او داده بودند، میفرمایند: «ارْمِ بِبَصَرِکَ أَقصَی الْقَوْمِ وَغُضَّ بَصَرَکَ وَاعلَم أَنَّ النَّصْرَمِن عِندِاللَّهِ سُبْحَانَه؛ به انتهای سپاه دشمن بنگر و دیده ات را (از آنچه که اراده ات را سست میکند) فرو افکن و بدان که پیروزی از سوی خداوند سبحان است.» (نهج البلاغه؛ خطبه ۱۱). درواقع توصیه امیرالمؤمنین (ع) به همه مجاهدان جهاد فرهنگی (اعم از فعالان خودجوش فرهنگی، اندیشمندان و کارگزاران) این است که در این جهاد، سرگرمِ مصادیق پیش پا افتاده و دمِ دستی و بدون اولویت نشوید؛ ماجرا را «راهبردی»، «عمیق»، «ریشه ای»، «جامع»، «برآیندی»، «فرآیندی»، «جریانی»، «چند ضلعی» و «چند بعدی» ببینید: «ارْمِ بِبَصَرِکَ أَقْصَی الْقَوْمِ؛ به انتهای سپاه دشمن بنگر».
فیروزیان گفت: همچنین حضرت علی (ع) میفرماید: «غُضَّ بَصَرَکَ». یعنی خیره نشو و چشمانت را نیمه بسته نگاه دار؛ از چه چیزی؟ از هرآنچه که ممکن است در میدان جنگ در تو «اختلال محاسباتی» ایجاد کند. از تعداد نفرات و تجهیزاتِ بزرگنمایی شده، از حواشی پر سر و صدا و از مصادیق و موضوعات غیراولویت دار. در مساله کشف حجاب نیز نباید فریب بزرگنماییها و حاشیه سازی های دشمن از کشف حجابهای خیابانی را خورد. بلکه باید «میدانِ اصلیِ نبرد» را درست تشخیص داد.
وی افزود: امروز میدان نبرد اصلی در مساله کشف حجاب، «مدیریت صحیحِ فضای مجازی» (بطور خاص، تلگرام و اینستاگرام) بوده و میدان نبرد اصلی، «نظارت دقیق بر شبکه نمایش خانگی» است. میدان نبرد اصلی، برخورد با «سلبریتی های قبح شکن و هتّاکِ مرتبط با سفارتخانههای غربی»، «برخورد با مافیای تولیدکننده و واردکننده و توزیع کننده لباسهای نامناسب»، برخورد با سرشبکه های مرتبط با دشمن هستند که با وعده پول، افرادی را برای قبح شکنی و کشف حجابهای خیابانی اجیر و سازمان دهی میکنند.
اینپژوهشگر در ادامه گفت: میدان نبرد اصلی، نظام آموزش و پرورش و آموزش عالیِ پر اشکال ماست که خروجیهایش در کف خیابان دیده میشود. میدان نبرد اصلی، اندیشههای فرهنگیِ خطرناکی بوده که از ابتدای انقلاب در ذهن برخی کارگزاران و تصمیم سازانِ کشور نقش بسته است. همچنین میدان نبرد اصلی نفوذیهایی هستند برای در امان ماندن خود از تیغ انتقاد، ما را مشغول به معلولهای خیابانی و حواشی و امور غیراولویت دار کردند و میکنند. باید نیم نگاهی هم به خیابان داشت؛ ولی نه بگونه ای که ما را دچار «ناامیدی»، «فریب» و «اختلال محاسباتی» کند تا بخش عمده سیاستگذاری ها و مطالبه گریها را نیز به سمت خیابان سوق دهیم. برخورد با معلولها بدون برخورد جدی با علتها، نه تنها مشکلی را حل نمیکند بلکه بر شدت آن میافزاید.
فیروزیان گفت: این اشتباهی بود که برخی در دهه هفتاد نیز که زمانه شروع تهاجم فرهنگیِ دشمن بود، مرتکب شدند؛ اما از آن سو امثال «شهید آوینی» و مرحوم «آیت الله مصباح یزدی» که درک عمیقتری از موضوع داشتند، ریشهها و علتها و سامریها و منافقان و مرجفون و نفوذیهای فرهنگیِ دشمن و سیاستگذاران پشت پرده فرهنگ را هدف میگرفتند و برخورد سخت با آنان را مطالبه میکردند.
وی در پایان افزود: سیاستگذاریها و قوانین در این زمینه نباید «تک بعدی» و تنها ناظر به «برخورد با مصادیق خیابانیِ کشف حجاب» طراحی شوند. برنامه عملیاتیِ دشمن در مسئله حجاب، منسجم، منظّم، چند بعدی، مکمل یکدیگر و به تعبیر قرآن، «صفّاً» (در یک صف واحد) است؛ «فَأَجمِعوا کَیدَکُم ثُمَّ ائتُوا صَفًّا؛ (فرعون گفت:)تمام نیرو و نقشه خود را جمع کنید و دریک صف (به میدان مبارزه) بیائید.» (طه: ۶۴). در نتیجه در جبهه حق نیز باید طرّاحی و برنامه عملیاتی و قوانین، چند لایه، منسجم، مکمل یکدیگر و «صَفًّا» باشد. این نوع جهاد فرهنگی است که دارای اتقان و مورد رضایت خداوند متعال است؛ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فِی سَبیلِهِ صَفًّاکَأَنَّهُم بُنیانٌ مَرصوصٌ" (صف :۴).