اخراج اساتید صدای اصولگرایان را آورد
مرتضی روحانی در توئیتی به اخراج احمد شکرچی، استاد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران، واکنش نشان داد.
به گزارش پایگاه خبری 24، مرتضی روحانی در صفحه خودر در شبکه اجتماعی ایکس، نوشت: «در مورد دانشگاه‌ها صحبتی نداشتم تا الان. از اخراج استادی که اعتیاد به شیشه داشت و توی پارک جلو دانشگاه با دانشجوها گل می‌کشید هم اصلا ناراحت نیستم. اما آخه احمد شکرچی چرا؟ کسی این آدم را یک بار دیده باشد در نجابت و اصالتش شک ندارد.
من احمد شکرچی را بیش از بیست سال است که می‌شناسم. جزء ده نفری است که می‌توانم در موردشان با خیال راحت بگویم محترم و مبادی آداب است. ادب و آداب دانشگاه و استادی را هم خوب می‌داند و شاگردانش می‌توانند شهادت بدهند. کما اینکه مجید فضائلی چند خطی نوشته است.
اولین خصوصیت شکرچی آن است که آدم علم و دانشگاه است. دانشگاه را حیات خلوت پست‌های سیاسی‌اش نکرده. پروژه‌باز نیست. به نان و پنیر معلمی قناعت می‌کند و حرمت علم را نگه می‌دارد. با او اختلاف نظر سیاسی دارید؟ چه اهمیتی دارد؟ اگر قرار باشد او تحمل نشود نوبت به چه کسی می‌رسد؟
اما قصه متاسفانه به اینجا ختم نمی‌شود. فاجعه‌ای که در جذب‌های جدید در دانشکده علوم اجتماعی تهران در حال وقوع است هم قابل چشم پوشی نیست. با کدام متر و معیار علمی یک آدمی که از دانشگاه پیام نور دکتری گرفته را در اولین دانشگاه کشور هیئت علمی کردید؟
بدبختی‌اش آن است که اینها به نام امت حزب الله فاکتور می‌شود. اما نخیر! شما برای خودتان یار جمع میکنید نه آنکه نیروی علمی با سواد انقلابی را جذب کنید.
البته آن روزی که بزرگواران در دانشکده علوم اجتماعی تهران از جذب سجاد صفار که رتبه 13 لیسانس 1 ارشد و 1 دکتری بود سرباز زدند...
باید حدس می‌زدند که وقتی پشت شان از زین بلند شود و زین به پشت شوند، آنها برای پیشبرد مقاصد خودشان آدم حر و آزاده‌ای چون صفار رانمی آورند که خودش اهل علم است. نوبت به قد کوتاه‌ها و حلقه یاران می‌رسد. هرچه قد کوتاه تر، سخن‌شنو تر، مطیع تر.
حالا هم ما تلفن‌های مان را زده ایم، بارهاو بارها، باور نداریم که کسی دلش برای نهاد علم بسوزد. فقط لطفا این بار از دانشگاه تمدن ساز که خواستید حرف بزنید، توقع نداشته باشید ما بتوانیم جلو قهقه مان را بگیریم. با این عِدّه و عُده‌ای که شما جمع میکنید تا شهرری نمی‌توان رفت.
آقایان، بزرگوراران، گرامیان؛ نهاد علم مملکت مهم است. آن را به پای بازی سیاست نفله نکنید. اگر می‌خواهید انقلاب رشد کند این کار را نکنید، اگر می‌خواهید دیدگاه‌های انقلابی پر و بال بگیرد این کار را نکنید. شما بروید، ما خودمان بلدیم با اهل علم حرف بزنیم.
کار شما حال انقلاب را خوب نمی‌کند. دانشجویان را به انقلاب علاقه مند نمی‌کند. باعث پیشبرد دیدگاه‌های انقلابی نمی‌شود. این را چطور باید حالی تان کنیم؟ وقتی شما رفتار نسنجیده انجام می‌دهید، تاوانش را استاد با سواد حزب اللهی در کف دانشگاه پس می‌دهد.
می خواهید یارکشی کنید؟ استناد میکنید که اصلاحطلب‌ها هم کرده‌اند؟ اولا قرار نیست هر غلطی هر کسی کرده ما هم انجام بدهیم. ثانیا حداقل مثل آنها کمی تر و تمیزتر این کار را انجام بدهید. آخه با دکتری پیام نور در دانشگاه تهران؟»