حضور غیرقانونی چند میلیونی مهاجران افغانستانی در ایران همچون بمب بدون کنترل است

به گزارش 24 آنلاین، روزنامه اعتماد نوشت:

منطقه خاورمیانه به لحظه دشوار و خطرناکی رسیده است. پس از جنگ روسیه- اوکراین درگیری‌ها در خاورمیانه جدی‌ترین جنگ در یک دهه گذشته است. این نوشتار در پی تحلیل چرایی‌های چنین درگیری نیست، بلکه یادآوری خطرات این جنگ برای منطقه و کشورهای مرتبط با آن است. خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری در تله خطرناک رویارویی نظامی قرار گرفته است. کشور ما به دلیل اختلافات سیاسی، سیاست‌ها و مواضع این منطقه در دهه‌های گذشته، در آستانه ورود به این درگیری است.

با مرور تحولات منطقه‌ای و دشمنان بالقوه و بالفعل سرزمین‌مان (از اختلافات مذهبی تا طمع‌ورزی‌های قومیتی)، ضرورت دارد با واقع‌بینی تحولات انجام شده و پیش روی احتمالی را بررسی و تحلیل نمود. جنگ هیچگاه فرصت و فضیلت نیست. جنگ روی دیگر سکه نابودی و ویرانی اجتماعات انسانی است. برخلاف باور و رفتار برخی از افراد و گروه‌ها که ورود به جنگ را انتظار می‌کشند، به دلایلی فضیلت و فایده‌ای در ورود کشورمان به جنگ وجود ندارد: 

1- به دلیل رقابت‌های پیدا و پنهان منطقه‌ای (تعارض منافع در موضوعات میادین مشترک نفت و گاز و رقابت برای گسترش حوزه نفوذ سیاسی و اقتصادی)  برخی از کشورهای منطقه امید به تضعیف شدن ایران دارند.

2- در شرایط کنونی در مرز شرقی کشورمان حاکمیت بدون مشروعیت جهانی و بدون رفتار پیش‌بینی‌پذیر سیاسی قرار دارد که به کمترین اندازه از منافع راهبردی کشورمان توجهی ندارد.

3- حضور غیرقانونی چند میلیونی مهاجران افغانستانی در ایران همچون بمب بدون کنترل است و هر جنگ و درگیری ممکن است فرصت اقدامات ناامن را برای این دسته از مهاجران بی‌نام و نشان فراهم سازد.

4- مشکلات اقتصادی ریشه‌دار اقتصادی که در سه سال گذشته دامنه و ژرفای بیشتری یافته است، کشور را با دشواری‌های اقتصادی روبرو ساخته و ممکن است همین وضعیت، زمینه شرایط آنومیکی را فراهم سازد. شرایط جنگی ممکن است چنین فضای آنومیک را گسترش دهد. 

5- کانون جغرافیایی کشور ما و دیگر کشورهای منطقه، سرشار از پتانسیل مخاطرات گوناگون است. درگیر شدن ایران در جنگ، ارائه فرصت بروز کشورهای رقیب ایران و حتی فعالیت‌های ضدتمامیت ارضی کشورمان است. بنابراین، واقع‌بینی در شناخت این خطرات، در شرایط کنونی ضرورت حیاتی است. انجام هر کنشی باید با محاسبه  پیامدهای  آن  باشد. 

با همه این خطرات و ویژگی‌های مخاطره‌آمیز، برخی از افراد و گروه‌ها، مواضع هماهنگ ناشده با مقامات رسمی دولت و در تضاد با الزامات حفظ آرامش کشور گرفته و شوق ورود کشور به جنگی دارند که پیامد و پایان آن آشکار نیست. در شرایط کنونی بیش از هر زمان دیگر نیاز به عقلانیت سیاسی، واقع‌بینی  و دوراندیشی احساس می‌شود.