راز اشک‌های بی‌امان رهبر کره شمالی لو رفت!

به گزارش پایگاه خبری 24، رهبر کره شمالی اخیرا در «نشست مادران» حضور یافت و ظاهراً در حال گوش دادن به سخنرانی ها بود که ناگهان اشک هایش سرازیر شد؛ نفس عمیقی کشید که گویی می خواهد آن را نگه دارد. چشمانش قرمزتر شدند و با دستمالی آنها را پاک کرد.

تلویزیون دولتی این لحظه را ضبط کرد و آن را برای مردم پخش کرد. تصاویر مردی که به طور گسترده به عنوان یک دیکتاتور در حال اشک ریختن شناخته می شود، توجه رسانه های بین المللی را به خود جلب کرده است، که برخی از آن ها ادعاهای گمراه کننده ای را در مورد آنچه که نمایش احساسی را به راه انداخته است، مطرح کرده اند.

اما این اولین بار نیست که تبلیغات دولتی، کیم را در حال گریه نشان می دهد و کارشناسان می گویند، صرف نظر از اینکه اشک تمساح یا واقعی باشد، بخشی از یک استراتژی عمدی است تا رهبر این کشور را فرد انسانی و مردمی جلوه دهند.

کیم در گذشته حداقل چند بار در ملاء عام گریه کرده است. اولین بار زمانی بود که قدرت گرفته بود و در دسامبر ۲۰۱۱ هنگام شرکت در مراسم سوگواری پدرش کیم جونگ ایل، در کاخ خورشید کومسوسان گریه کرد. خواهرش کیم یو جونگ نیز با چشمان اشک آلود پشت سر او ظاهر شد.

همچنین عکسی که منتشر شد که کیم را در حال مهار اشک‌های خود در مراسم تشییع جنازه کیم یانگ گون، دبیر حزب در دسامبر ۲۰۱۵ نشان می‌دهد، اگرچه کیفیت پایین تصویر و عدم وجود ویدیو تایید آن را دشوار می‌کند.

سپس، در مراسمی به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس حزب کارگران کره در اکتبر ۲۰۲۰، رهبر کره شمالی با هق هق گریه از شهروندان این کشور به خاطر سالم ماندن خود در دوران سخت در طول همه گیری کووید-۱۹ تشکر کرد. کیم در طول سخنرانی اعتراف کرد که تلاش‌هایش «به اندازه کافی برای رهایی مردم از مشکلات زندگی‌شان کافی نبوده است».

فئودور ترتیسکی، محقق دانشگاه کوکمین سئول در این باره گفت: «گریه کردن رهبران کره شمالی غیرممکن است. ادبیات کره شمالی شامل ارجاعاتی به رهبران سابق کیم جونگ ایل و کیم ایل سونگ است که اشک ترحم می ریزند و نشان می دهد که برای حاکمان عالی تابو نیست و هرگز هم نبوده است.»

ری سول جو، همسر کیم جونگ اون نیز در جریان رویداد روز پیروزی در ژوئیه ۲۰۲۲ در حالی که در کنار همسرش ایستاده بود، گریه می کرد و زندگی نامه همسر قهرمان جنگ کیم ایل سونگ، کیم جونگ سوک، پر از ارجاع به گریه او است.

ترتیسکی گفت که گزارش ها درباره اشک های کیم جونگ اون، مانند اشک های پدر و پدربزرگش، به منظور "انسانی جلوه دادن رهبر" است، هر چند که رسانه های دولتی تصاویر و ویدئویی از گریه پیشینیان او منتشر نکردند.

به گفته کارشناسان، کره شمالی احتمالاً اشک های کیم را بسته به شرایط به روش های مختلفی تفسیر می کند.

هیون سونگ لی، یک فراری از یک خانواده نخبه کره شمالی، گفت: «اشک های ریخته شده در سال ۲۰۲۰ نه به عنوان یک عمل عمدی از سیاست احساساتی، بلکه به عنوان بازتاب تنهایی و انزوای کیم جونگ اون در میان شرایط چالش برانگیز داخلی تلقی می شود.»

از سوی دیگر، اشک‌های کیم در سوگواری پدرش را می‌توان «طبیعاً به غم از دست دادن پدرش نسبت داد.»

وی احساسات کیم در جلسه اخیر را ناشی از افکار مادرش تفسیر کرد، اگرچه فیلم ویرایش شده تلویزیونی روشن نکرد که چه چیزی باعث اشک های او شد.

لی تصریح کرد: «دیکتاتورها چهره های منزوی هستند و کیم جونگ اون به ندرت کسی را در اطراف خود دارد که بتواند احساسات شادی یا غم خود را با او در میان بگذارد.

بالاس سالونتای، استاد مطالعات کره شمالی در دانشگاه کره، اشاره کرد که بسیار نادر است که شاهد گریه دیکتاتورها باشیم، اما او اشاره کرد که هو چی مین، رهبر سابق ویتنام، متهم به گریه تصنعی و غیرواقعی شده و این را به "عملکرد عمومی مشابه" کیم تشبیه کرد.

سالونتای گفت: اقدامات کیم احتمالاً به دلیل تمایل به این مساله بوده که بی تفاوت ظاهر نشود؛ آن هم در زمانی که از مردم عادی انتظار می رفت که گریه کنند یا دلایل خاص خود را برای احساس ناامنی و اندوه داشته باشند.

گابریلا برنال کارشناس مطالعات کره شمالی نیز می گوید: «از یک طرف، او باید مانند یک پدر قابل ارتباط، دلسوز به نظر برسد. از سوی دیگر، او همچنین باید تصویری از قدرت، از یک رهبر نظامی قدرتمند را به تصویر بکشد.»

در حالی که رسانه‌های دولتی، کیم جونگ اون را در موارد متعدد نشان داده‌اند که گریه می‌کند، اما دیدن اشک‌های شهروندان کره شمالی که اغلب به تعامل آنها با رهبر کره شمالی مربوط می‌شود، بسیار رایج‌تر است.

برنامه های دولتی مرتباً صحنه های احساسی گریه مردم را نشان می دهد که هنگام دریافت کمک، کیم جونگ اون را در آغوش می گیرند یا در مراسم تشییع جنازه حکومتی شرکت می کنند، تصاویری که تلاش می کنند ارتباط عاطفی عمیق آنها را با رهبر و اقدامات حزب برجسته کنند.

در حالی که در بسیاری از موارد ممکن است این اشک ها واقعی باشند، مخالفان همچنین در مورد نیاز شهروندان به اغراق در احساسات عمومی در مورد رهبری شهادت داده اند. آن ها معتقدند که عدم نشان دادن احساسات کافی، چه غم و چه اشتیاق، می تواند منجر به مجازات شود.

لی فراری معتقد است که اشک‌های کیم منعکس‌کننده خاطرات و احساسات اوست، نه اینکه کاملاً جعلی باشد. با این حال، او گفت که شک دارد که کیم واقعا برای مردمش گریه می کند.

او در پایان گفت: «اگر او رهبری بود که برای مردم و ملت اشک می‌ریخت، کره شمالی مدت ها بود که از دیکتاتوری کابوس وار او رهایی می یافت و به کشوری آزاد و مرفه تبدیل می شد. اشک های کیم جونگ اون در نتیجه ناپختگی ناشی از نوسانات احساسی دیده می شود.»