چه شد بشار اسد سقوط کرد؟
تجربیات گذشته باید چراغ راه آینده باشند. مسئولان نظام جمهوری اسلامی باید با مروری بر آنچه در سال‌ها و ماه‌های اخیر رخ داده، برای تصمیم‌گیری‌ها به ویژه در زمینه حفاظت از جبهه مقاومت، دوراندیشی و درایت بیشتری به خرج دهند و به هر کس و هر گفته‌ای اعتماد نکنند.
به گزارش 24 آنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
از بی‌محتوا بودن اجلاس‌های مکرر «آستانه» که ترکیه و روسیه به مدت 6 سال ایران را به آن سرگرم کردند، می‌شد فهمید برای سوریه چه نقشه‌ای کشیده شده است. ایران، که به سوریه برای دسترسی‌های تدارکاتی و لجستیکی جبهه مقاومت نیاز مبرم داشت، نمی‌بایست اجازه می‌داد استان اِدلب سوریه و بخش‌هائی از جدار مرزی این کشور با ترکیه بعد از سرکوب شدن داعش و سایر تروریست‌های تکفیری مامن این گروه‌ها باشند. تعلل ترکیه و روسیه در به پایان رساندن سیطره گروه‌های تروریستی تکفیری بر شمال سوریه و روابط ترکیه با آنها نشانه روشنی بود از نقشه آنها برای خرید فرصت مناسبی که بتوانند از آن برای انجام یک معامله بزرگ استفاده کنند.
بی‌عملی دولت سوریه در یکسال و دو ماه اخیر در برابر جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان، چه تفسیری می‌تواند داشته باشد؟ شاید نتوان بشار اسد را متهم به فراهم ساختن زمینه برای سقوط حکومت خودش کرد ولی آیا از حضور عناصر نفوذی تصمیم‌ساز در بدنه رژیم او هم می‌توان مطمئن بود؟
بمباران‌های پیاپی نقاط مهم نظامی، کارخانجات ساخت سلاح و مهمات و مراکز امنیتی و دفاع سوریه در سال‌ها و به ویژه ماه‌های اخیر توسط ارتش رژیم صهیونیستی آیا بخشی از طرح ویژه‌ای نبود که اکنون در حال پیاده شدن توسط تروریست‌های تکفیری در چارچوب معامله بزرگ بر سر سوریه است؟ چرا روسیه که حالا باطری‌های پدافندهای اس300 خود در سوریه را خالی کرده با استفاده از این پدافندها از بمباران‌های ارتش رژیم صهیونیستی علیه این مواضع در سوریه جلوگیری نکرد؟
بی‌تفاوتی روسیه در برابر استفاده هواپیماهای اف35 اسرائیل از فضای سوریه برای حمله به ایران در 5 آبان‌ماه 1403 چه تفسیری دارد؟ آیا روسیه نمی‌توانست با پدافندهایش در سوریه این هواپیماها را سرنگون کند یا مانع عبور آنها شود و یا لااقل به سران رژیم صهیونیستی بگوید حق ندارند از فضای سوریه که در اختیار روسهاست برای حمله به ایران استفاده کنند؟!
اردوغان، رئیس جمهور ترکیه که آنهمه علیه صهیونیسم رجز می‌خواند، چرا در تمام مدت 14 ماه گذشته که رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان به جنایت مشغول بود با ارسال انواع مختلف کالاهای تجاری، مواد غذائی و سلاح و مهمات به اسرائیل کمک کرد؟ آیا اصرار او بر این کار و انکارش در پاسخ به اعتراضات مکرر داخلی و خارجی، نشانه روشنی از وجود طرحی برای یک معامله بزرگ بر سر سوریه نبود؟!
تجربیات گذشته باید چراغ راه آینده باشند. مسئولان نظام جمهوری اسلامی باید با مروری بر آنچه در سال‌ها و ماه‌های اخیر رخ داده، برای تصمیم‌گیری‌ها به ویژه در زمینه حفاظت از جبهه مقاومت، دوراندیشی و درایت بیشتری به خرج دهند و به هر کس و هر گفته‌ای اعتماد نکنند. این یک معامله بزرگ است که تحولات مهمی در خاورمیانه به وجود خواهد آورد. آیا ما از اشتباهاتی که کرده‌ایم و خیانت‌هائی که بعضی بظاهر دوستان به ما کرده‌اند درس عبرت خواهیم گرفت؟