برای وعده «زاکانی» به ۵٠٠ تن طلا نیاز داریم
یک کارشناس اقتصادی گفت: برای توزیع ٢٠ گرم طلای مورد ادعای آقای زاکانی به ٢۶ میلیون خانوار ایرانی به بیش از ۵٠٠ تن طلا نیاز است که این میزان طلا وجود ندارد.
به گزارش 24 آنلاین، هادی حقشناس درباره ادعای اخیر زاکانی، نامزد انتخابات ریاستجمهوری درباره یارانه طلا اظهار داشت: این گزاره مردم که از طلا گشتن پشیمان گشتهایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید، مصداق وعده طلایی آقای زاکانی است. برای توزیع ٢٠ گرم طلای مورد ادعای آقای زاکانی به ٢۶ میلیون خانوار ایرانی به بیش از ۵٠٠ تن طلا نیاز است که این میزان طلا وجود ندارد و اگر قرار باشد در قالب اعتبار باشد که اعتبار این وعده به اندازه نصف بودجه عمومی سال جاری است.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که یارانه یک مسکن بود و قرار نبود مردم به طور دایمی یارانه بگیرند، به مردم یارانه ۴۵ هزار تومانی پرداخت شد و قرار این بود تا زمانی که زیرساختها به سطح مطلوب برسد و و زیر ساختهای حمل و نقل عمومی تکمیل شود. فلسفه یارانه این نبود که این مسکن دایمی باشد، در این صورت یارانه نقدی حکم مواد افیونی را برای مردم خواهد داشت. اگر امروز از مردم ایران پرسیده شود که بین یارانه نقدی و اشتغال فرزندان کدام گزینه را انتخاب میکنند، به طور قطع مردم به دنبال اشتغالزایی خواهند بود.
این کارشناس اقتصادی افزود: مردم ایران امروز به دنبال حفظ کرامت انسانی و عزت هستند و بین یارانه نقدی و اشتغال حتما اشتغال و اقتصاد مولد را انتخاب میکنند.
حقشناس با بیان اینکه اگر امروز مردم یارانه دریافت میکنند به دلیل این است که تورم سفره آنها را کوچک کردهاست، گفت: مردم به دنبال تقویت اقتصاد خانوار هستند و موضوع اصلی هم همین است، گویی ۴ کاندیدای حاضر از بین ۶ کاندیدا در مناظرهها در مسابقه یارانه شرکت کردهاند و بجای اینکه برنامهای برای بازسازی بنیان اقتصاد ارایه دهند، تنها از وعده نشدنی صحبت میکنند.
وی تاکید کرد: این افراد هیچ برنامهای برای زیرساختهای حمل و نقل عمومی، جلوگیری از اتلاف انرژی، اصلاح نظام ارزی و رفع ارائه نکردهاند. در حالیکه این افراد در حال حاضر در دولت حضور دارند و اگر این وعدههایی که از آن صحبت میکنند کارساز است چرا آنها را به رییس دولت سیزدهم برای اجرا ارایه نکردند. چرا این برنامهها را در سه سال گذشته به اجرا نرساندند که امروز مردم در حمل و نقل عمومی، مصرف انرژی، مسکن و تورم مشکلی نداشته باشند.
این کارشناس اقتصادی با بیان که معتقدم این وعدهها از جنس وعدههایی است که کاربری آن در حد همین انتخابات است و جنبه اجرایی ندارند، گفت: اگر این وعدههایی نظیر یارانه طلایی جنبه اجرایی داشت در همین سه سال گذشته باید به اجرا میرسید. موضوع مهم این است اساسا مردم این وعده را باور نکردند.
حقشناس ادامه داد: آقای محسن رضایی هم در دورههای گذشته انتخابات وعدههای این چنینی اقتصادی را با مردم میداد اما آیا مردم این وعدهها را باور میکردند و به آقای رضایی رای دادند؟ این بار هم مردم نه این وعدهها را باور میکنند و نه به آن رای میدهند.
وی تاکید کرد: دیدیم که در ادامه وعده یارانه طلایی، وعده رایگان شدن همه امور هم داده شد و مردم در فضای مجازی و فضای واقعی نگاه طنز به این وعدهها داشتند.
این کارشناس اقتصادی اظهار داشت: در اقتصاد با کسری بودجه و مشکل عدم تحقق رشد اقتصادی با کیفیت مواجه هستیم، مگر رییس مجلس که در انتخابات اعلام کاندیداتوری کرده اخیرا برنامه هفتم را تصویب نکرده است و نمیداند که برای تحقق رشد اقتصادی ٨ درصدی سالانه باید ٢٠٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری شود؟ اگر رشد اقتصادی را در برنامه اقتصادی خود میبیند فقط این سوال را پاسخ دهد که این ٢٠٠ میلیارد دلار را از چه منبع و محلی تامین خواهد کرد و با پاسخ به این پرسش بسیاری از مسائل و برنامهها روشن خواهد شد.
وی با بیان اینکه گوش مردم از این وعدهها پُر شده است، ادامه داد: اگر هر دولتی امروز بتواند تورم را کنترل و کاهش دهد مردم نه یارانه طلایی از آن میخواهد و نه یارانه ریالی. اگر تورم کنترل شود و فرصت شغلی ایجاد شود مردم نیازی به یارانه نخواهند داشت.
این کارشناس اقتصادی درباره انتقادات برخی از نامزدهای انتخاباتی به عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم اظهار داشت: این ادعاهایی که برخی از نامزدها درباره دولت آقای روحانی دارند ظلم است. سالهای بین ٩٢ تا ٩۶ جزو بهترین سالهای کاهش تورم در تمام بخشهای اقتصادی کشور محسوب میشود. برای اولین بار در ۵ دهه گذشته دو سال پی در پی نرخ تورم در اقتصاد ایران تک رقمی شده بود. رشد اقتصادی سال ٩۵ معادل سه سال رشد اقتصادی دولت سیزدهم بود.
وی افزود: از آنجایی که برخی از نامزدها رفتار منصفانه ندارند این موضوعات را نمیگویند، درست که رشد اقتصادی در دولت دوازدهم منفی شد اما دلیل آن خروج از برجام و کرونا بود. متاسفانه هیچ از نامزدها به یاد ندارند که از سال ٩٨ جهان با کرونا مواجه شد و به همین دلیل نرخ رشد اقتصادی در جهان بعد از دهها سال به اعداد منفی رسید. حال در این ایران هم با کرونا و هم با تحریمها مواجه بودیم و در این شرایط رشد اقتصادی ایران مانند تمام کشورها منفی شد اما متاسفانه امروز آقایان این موضوعات را از یاد بردهاند و قضاوتهای منصفانهای از عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم ندارند.