آچمز
سالهاست به واسطه تحریم فروش نفت ایران در بازارهای خاکستری صورت میگیرد، چالشی اساسی برای تحقق پیشبینیهای نفتی بودجه.
چین مهمترین و در این سالها تنها مقصد نفت ایران است، قراردادهای دولتی و خصوصی متعددی برای فروش و انتقال نفت ایران فیمابین دو کشور وجود دارد و بانکهای چینی خود را با شرایط دریافت و انتقال پول به ایران یا بر اساس سفارش ایران تطبیق دادهاند.
حالا اخباری به گوش میرسد که ایران تخفیفهای نفتی خود را به مقصد چین کاهش داده و به جز چند مشتری محدود باقی خریداران رقبتی به خرید با قیمتهای جدید ندارد.
پس از شروع جنگ روسیه و اوکراین نفت روسی رقیب جدی نفت ایران در بازار خاکستری شد، هند و چین مهمترین مقاصد نفت روسی بودند جایی که بنوعی بازار سنتی ایران بشمار میرفت.
علیرغم انکار دولت و وزارت نفت چالشهای جدی در مقاطع مختلف برای بازار نفت ایران بوجود آمده و هر بار فرایند فروش را با دردسرهایی مواجه کرده،
مجوز امریکا به ونزوئلا سختی فروش نفت ایران را دو چندان کرد، ونزوئلا از تحریم خارج شده حالا به دنبال جبران کسری فروش و بازپس گیری بازار از دست رفته است و طبعا برای گشایش این فضا اماده ارائه تخفیفهای بیشتر،
چینیها که استاد چانه زنی در بازار هستند حالا با سه گزینه روسیه، ایران و ونزوئلا کارتهای متعددی برای چانه زنی دارند، برنده این تقابل قطع به یقین مصرف کنندگان چینی هستند.
استمرار شرایط فعلی خسارتهای جبران ناپذیری بر اقتصاد کشور خواهد گذاشت، ایران یا باید قید چین را بزند و با هزینه کرد سرمایهای کلان دنبال بازار جایگزین باشد یا با دادن تخفیفهای بیشتر مشتری سنتی خود را راضی به خرید کند، بنظر میرسد با بضاعت فعلی کشور، وزارت نفت در شرایط آچمز به سر میبرد.