درمان شقاق بر اثر یبوست با روش های قطعی و پزشکی

یبوست یک عامل خطر رایج برای ایجاد شقاق مقعدی است زیرا مدفوع سفت و خشک می تواند به کانال مقعد فشار وارد کند و احتمال پارگی پوست ظریف را افزایش دهد. در نتیجه رابطه مستقیمی بین این دو عارضه وجود دارد.

یبوست چیست؟

یبوست یک مشکل گوارشی شایع است که با حرکات آهسته روده، مشکل در دفع مدفوع یا مدفوع سفت و خشک مشخص می شود. این عارضه می تواند برای برخی افراد یک مشکل موقت یا برای برخی دیگر یک بیماری مزمن باشد. یبوست می تواند از نظر شدت متفاوت باشد و ممکن است باعث ناراحتی، نفخ، درد شکم و احساس تخلیه ناقص شود.

دلایل ابتلا به یبوست

عوامل متعددی می توانند در ایجاد یبوست نقش داشته باشند، از جمله:

• رژیم غذایی کم فیبر: رژیم غذایی کم فیبر می تواند منجر به یبوست شود، زیرا فیبر به حجیم شدن مدفوع کمک می کند و باعث حرکات منظم روده می شود. میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات منابع خوبی از فیبر غذایی هستند.
• کم آبی: مصرف ناکافی مایعات می تواند منجر به مدفوع سفت و خشک شود که به سختی دفع می شود. نوشیدن آب کافی در طول روز می تواند به نرم نگه داشتن مدفوع و افزایش منظم بودن آن کمک کند.
• عدم فعالیت بدنی: ورزش منظم به تحریک عملکرد روده کمک کرده و می تواند از یبوست جلوگیری کند. سبک زندگی بی تحرک ممکن است به اجابت مزاج کند کمک کند.
• نادیده گرفتن میل به اجابت مزاج: نادیده گرفتن سیگنال های طبیعی بدن برای اجابت مزاج می تواند منجر به یبوست شود. مهم است که به این اصرارها به موقع پاسخ دهید.
• برخی داروها: برخی داروها مانند مواد افیونی، داروهای ضد افسردگی خاص، آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم یا کلسیم و برخی از داروهای فشار خون می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث یبوست شوند.
• بیماری های زمینه ای: برخی از شرایط پزشکی، مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، کم کاری تیروئید، دیابت و اختلالات عصبی، می توانند به یبوست کمک کنند.
• تغییر در روال یا سبک زندگی: مسافرت، استرس، تغییر در رژیم غذایی و اختلال در برنامه روزانه شما نیز می تواند بر عادات روده تأثیر بگذارد و منجر به یبوست شود.

شقاق چیست؟

شقاق مقعدی یک پارگی یا ترک کوچک در مخاط مقعد است که می تواند باعث درد، خونریزی و ناراحتی در حین اجابت مزاج شود. شقاق مقعدی شایع است و می تواند به دلایل مختلفی مانند دفع مدفوع سفت یا بزرگ، یبوست مزمن، اسهال یا ضربه به ناحیه مقعد رخ دهد.

نشانه های وجود شقاق

علائم شقاق مقعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در حین اجابت مزاج: شایع ترین علامت شقاق مقعدی، درد شدید یا احساس سوزش در حین یا بعد از دفع مدفوع است. درد ممکن است تا ساعت ها پس از اجابت مزاج ادامه یابد.
• خونریزی مقعدی: خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در کاسه توالت پس از اجابت مزاج، نشانه رایج شقاق مقعدی است. خونریزی معمولاً کم است اما می تواند هشدار دهنده باشد.
• خارش یا سوزش: ناحیه اطراف مقعد ممکن است به دلیل وجود شقاق احساس خارش یا تحریک داشته باشد.
• اسپاسم اسفنکتر مقعد: برخی افراد ممکن است دچار انقباضات غیرارادی یا اسپاسم عضله اسفنکتر مقعدی شوند که می تواند درد و ناراحتی را بدتر کند.
• حساسیت یا تورم: پوست اطراف مقعد ممکن است در لمس حساس باشد و ممکن است مقداری تورم در ناحیه مقعد وجود داشته باشد.
• احساس تخلیه ناقص: به دلیل درد ناشی از دفع مدفوع، افراد مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است احساس کنند که پس از اجابت مزاج، روده خود را به طور کامل تخلیه نکرده اند.

اگر بر اساس این علائم مشکوک به شقاق مقعدی هستید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید. درمان شقاق مقعدی ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی برای تقویت مدفوع نرم‌تر، داروهای موضعی برای کاهش درد و التهاب، حمام نشستن (خیساندن ناحیه مقعد در آب گرم) و در برخی موارد، روش‌های جراحی برای ترمیم شقاق باشد. درمان سریع می تواند به کاهش علائم و بهبود شقاق مقعد کمک کند.

راه های خلاص شدن از شقاق و درمان

اگر بیماری شقاق یا فیشر مقعدی با روش های خانگی و سنتی بهبود پیدا نکند، نیاز به استفاده از روش های جراحی شقاق است. پزشک با در نظر گرفتن شرایط و شدت بیماری یکی از روش های جراحی شقاق را پیشنهاد می‌دهد. در ادامه به بررسی انواع این روش ها می پردازیم:

مداخله جراحی ممکن است برای شقاق مقعدی شدید یا مزمن که به درمان های محافظه کارانه پاسخ نمی دهد، ضروری باشد. روش های جراحی متعددی برای درمان شقاق مقعدی استفاده می شود، از جمله:

1. اسفنکتروتومی داخلی جانبی: 

این رایج ترین روش جراحی برای درمان شقاق مقعدی است. در طول اسفنکتروتومی داخلی جانبی، جراح یک برش کوچک در عضله اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می کند تا اسپاسم را کاهش دهد و جریان خون را در ناحیه آسیب دیده بهبود بخشد. با بریدن عضله، فشار روی شقاق مقعدی کاهش می یابد و به آن اجازه می دهد تا بهبود یابد.

2. فیشرکتومی:

در فیشرکتومی، جراح بافت اسکار یا کل شقاق را برمی دارد. این روش معمولاً برای شقاق مزمن یا عود کننده مقعدی که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند، اختصاص دارد.

3. پماد نیتروگلیسیرین موضعی:

پماد نیتروگلیسیرین یک داروی موضعی است که می تواند در ناحیه مقعد استفاده شود تا به شل شدن عضله اسفنکتر داخلی مقعد و بهبود جریان خون کمک کند. در برخی موارد، پماد نیتروگلیسیرین ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی غیر جراحی برای شقاق مقعدی استفاده شود.

4. تزریق سم بوتولینوم: 

تزریق سم بوتولینوم را می توان برای فلج موقت عضله اسفنکتر داخلی مقعد، کاهش اسپاسم و امکان التیام شقاق استفاده کرد. این درمان معمولاً برای مواردی که سایر درمان ها شکست خورده اند یا مناسب نیستند، اختصاص دارد.

5. جراحی فلپ پیشرفته:

در این روش از یک فلپ بافتی از دیواره رکتوم برای پوشاندن شقاق مقعدی استفاده می شود که باعث بهبودی و کاهش خطر عود می شود.

قبل از تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان برای شقاق مقعدی، مهم است که در مورد خطرات، مزایا و عوارض احتمالی هر روش جراحی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. مراقبت و پیگیری بعد از عمل برای اطمینان از بهبودی مناسب و جلوگیری از عوارض ضروری است.

قسمتی از خبر بر گرفته از کلینیک مهنا